Wat is Ethereum?

Van PoW naar PoS

Met Proof-of-Stake is er niet langer een race tussen computers om als eerste een vergelijking op te lossen. In plaats daarvan bepaalt de grootte van iemands ‘inleg’ hoeveel invloed die node krijgt binnen het netwerk.

Makkelijker gezegd: hoe groter iemands aandeel (hoe meer ETH in bezit), hoe meer kans de betreffende node heeft om een nieuw transactieblok toe te voegen aan de blockchain. De gedachte hierachter is dat degenen met het grootste aandeel in het netwerk ook het meeste belang hebben bij een eerlijk en effectief systeem. Zij zullen daarom reden hebben om transacties zo snel en goed mogelijk te voltooien. Kwaadwillende gebruikers zoals hackers zullen niet genoeg aandeel in het netwerk kunnen krijgen om slechte transacties te laten doorgaan. Hierdoor zitten dat soort nodes met een dilemma: ofwel ze moeten meer investeren in het netwerk om meer inspraak te krijgen, ofwel hun frauduleuze transacties worden keer op keer geweigerd door degenen met de hoogste ‘stakes’.

Mining is per definitie een competitie tussen meerdere computers die allemaal rekenkracht inzetten om dezelfde vergelijking proberen op te lossen. Iedere poging is voor het overgrote deel een mislukking – behalve voor de miner die het nieuwe blok heeft gecreëerd. De andere miners hebben evenveel energie geïnvesteerd maar hebben daarvoor geen enkele beloning gekregen. Feitelijk is hun energie dus verspild. Dit is een van de redenen waarom het Bitcoin-netwerk zo veel elektriciteit verbruikt en waarom transacties minimaal 10 minuten duren om te verzenden.

Met PoS-mechanismes is het proces veel sneller en vergt het een fractie van de energie. Complexe berekeningen zijn verleden tijd en validators worden simpelweg gekozen. Daarbij is de kans afhankelijk van verschillende factoren, waarbij het gestakete bedrag de belangrijkste is. Om een eigen validator node te draaien en zo deel te nemen aan het consensusproces, zul je echter een stapel van 32 ETH moeten staken.

Gelukkig zijn er ook andere oplossingen. Als je je ether bij een cryptobeurs bewaart, dan sleep je namelijk sowieso rendementen binnen. Alle ether wordt dan immers gebundeld. Zelfs als je ether in eigen beheer hebt, zijn er mogelijkheden om deze te staken als je minder dan 32 ETH hebt. Er zijn namelijk verschillende liquid staking protocollen – zoals Lido en Rocket Pool – en dan ontvang je ook nog eens een liquide token (die de waarde van je gestakete ether weerspiegelt) die je tegelijkertijd kunt gebruiken in andere DeFi-toepassingen.